Tewaterlating

Tijdens de vakantie rond de eerste mei komt heel China in beweging om familie op te zoeken. Het is dan ook met een lichte ongerustheid en visioenen over monsterfiles dat Chantal en ik 's ochtends naar het busstation van Xiamen trekken. Een ticket voor Shenzen, de Chinese grootstad net naast Hongkong, bemachtigen was geen sinecure. Met wat hulp van vrienden voor vertalingen en onderdak in Xiamen (zodat we 's ochtends de overvolle boot daarheen niet op moeten) belanden we zonder noemenswaardige problemen op de goede bus. Onze angst voor ligplekken naar Chinese maat blijkt gelukkig ongegrond: de bedden waar we in belanden zijn best ruim. Door de wc aan boord zijn we minder gecharmeerd. De geur die van tijd tot tijd voorbij komt drijven doet een mens verlangen naar oordopjes voor de neus.

Shenzen ligt nog dichter bij Hong Kong dan we dachten. De grenscontrole is bovendien de vlotste van mijn hele reis. Om de tocht te bekronen wordt bij het verlaten van het metrostation mijn dagdroom over frituren werkelijkheid. In het centrum van Hong Kong staat zowaar een Belgisch café-restaurant. De gevolgen laten zich raden.

Diezelfde avond en 2 ferry's later komen we aan op Lamma, een eilandje op een half uur van Hong Kong waar we kunnen couchsurfen. Veel beter hadden we het niet kunnen treffen. Dit autovrije paradijseiland (denk aan een rijstvrij ontbijt) is de ideale aanvulling op de metropool Hong Kong city. Toegegeven, de horizon wordt er enigszins ontsierd door een kolencentrale maar dat kan wel beschouwd de terugkeer naar Nijmegen alleen maar vergemakkelijken.

Nog meer dan Shanghai is deze stad één grote smeltkroes. Hoe Chinees veel mensen en de straatwinkeltjes ook zijn, je kan niet om de Britse invloed heen, met zijn dubbeldekkerbussen en -trams en alomtegenwoordige Engelse opschriften. Dan is er nog het legioen buitenlanders, van Australiërs over Filipino's tot Zuid-Afrikanen, dat hier is neergestreken. De netheid en organisatie van de publieke ruimte steken schril af tegen de chaos die je vaak treft op het vasteland. En net als het allemaal te westers dreigt te worden is er het traditionele Chinese schrift. Die vorm, die er veel exotischer uitziet dan de vereenvoudigde versie die elders gebruikt wordt, verandert het meest ordinaire reclamebord in een staalkaart van kalligrafie.

Hoewel Hong Kong sinds 1997 zich weer langzamerhand bij China aansluit is de persoonlijke vrijheid hier grotendeels bewaard gebleven. Geen blokkering van facebook meer en tijdens ons kort verblijf zijn we zowaar getuige van een heuse demonstratie. Arbeidsimmigranten uit de Filipijnen en Nepal eisen meer rechten met een een protestactie die zelfs in Europa niet zou misstaan. Ook de verdwijning van Ai Weiwei werd hier gewoon op straat aangeklaagd. Kortom, een stad die het goede uit het Westen combineert met authenticiteit en een aangename atmosfeer.

Een soortgelijke plek, een een zestigtal kilometer verder, is Macau. Deze voormalige Portugese kolonie staat tegenwoordig bekend als het Las Vegas van Azië. Met de catamaran staan we er op een uurtje en dan is het tijd om zwaar te gaan spelen. In geen tijd verlies ik er tien euro en de lust om te gokken (wat op zich winst is) aan de roulettetafel. Gouden tip: niet op rood inzetten! Gelukkig heeft Macau ook interessante zaken in de aanbieding: een hele rist aan historische westerse gebouwen, een boeiend museum, straatjes en pleinen die erg Mediterraans aandoen en een keuken die het beste van Zuid-China met Portugal combineert. Alweer ruim voldoende zorgeloze vakantiesfeer om de aanstaande terugkeer nog even te doen vergeten.

Met een voet al naar het westen gekeerd heb ik echter nog een missie van staatsbelang te vervullen. Mijn 25 milliliter Schevenings zeewater heeft na een barre tocht over land van meer dan 16.000 kilometer recht op een waardig zeemansgraf. Het exotische strand van Lamma ("niet voorbij de haaiennetten zwemmen a.u.b.") vormt daarvoor het ideale decor. Met enige nostalgie maar vol plichtsbesef giet ik het gekoesterde zilte vocht hier uit, om achteraf nog een duik te nemen in de homeopatisch verdunde Noordzee. Mijn opdracht is volbracht.